SZANOWNE KOLEŻANKI I NIELICZNI KOLEDZY!

MONIKO Z LASU!
Mam prośbę myślę że nie tylko od siebie ale od reszty grupy jeśli możesz to napisz proszę od kogo masz już prace chodzi o to czy doszły i czy się otwierają tak żebyśmy w razie czego zdążyli jeszcze coś z tym zrobić.

Ja napisałam o molestowaniu seksualnym dzieci. A w kwestii eseju na socjologię, to zwracam uwagę że jednakowoż esej to zupelnie coś innego niż rozprawka. Esej to swobodna forma wypowiedzi pisemnej zawierajaca własną, subiektywna oinię na dany temat, niekoniecznie popartą argumentami (w przeciwieństwie do rozprawki, gdzie obowiązuje ścisły szyk pracy i solidna argumentacja na poparcie stawianej tezy).

asia, piter, ale Ania pyta o SOCJOLOGIE Very Happy

faktycznie nie zauwazyłam

Monia:
w eseju też stawiasz tezę, podajesz argumenty, rozwijasz je, i na koniec potwierdzasz swoją teze. Esej to nie jest taki nieuporządkowany słowotok.
Jeżeli masz jakąś opinię i wyrażasz ją w eseju, to i tak musisz podać argumenty. Inaczej nie możnaby było rozwinąć myśli.

Esej może być "dyskursywny", i wtedy podajesz argumenty "za" i "przeciw", albo esej wyrażający opinię... no i wtedy podajesz argunemty "za".

Wiem, że na [link widoczny dla zalogowanych] napisali, że to jest zupełnie swobodna wypowiedz pisemna, ale w rzeczywistości uczono mnie pewnych zasad, jakich trzeba się trzymać pisząc esej.

Stawiasz własną, subiektywną tezę, podając własne subiektywne argumenty, które niekoniecznie są poparte fachowymi dowodami, mądrą literaturą, czy czymś podobnym.

Charakterystyczne cechy eseju
swobodna interpretacja danego zjawiska lub danego problemu
niekonkluzywność (niesystematyczność i niesystemowość)
Istotą eseju jest asocjacyjny charakter. Autor przedstawia swoje przemyślenia na zasadzie luźnych skojarzeń, nie stosuje porządku chronologicznego, tematycznego, hierarchii ważności przedstawionych argumentów. To tzw. niesystematyczność eseju. Niesystemowość natomiast przejawia się w niewyczerpaniu tematu. Eseista nie ma ambicji przedstawienia wszystkich możliwych punktów widzenia na daną sprawę, nie prezentuje wszystkich dostępnych argumentów. Dokonuje subiektywnej selekcji. Nie ma ambicji wyczerpania tematu, bo nie jest to rozprawa naukowa ani traktat. Pragnie jedynie skłonić do refleksji i zasygnalizować istnienie danego problemu.
refleksyjność
Esej to zapis toku rozmyślań nad danym problemem. Twórca nie moralizuje ani nie próbuje przekonać do swojego zdania, jedynie przedstawia swój punkt widzenia. Nie oczekuje, że czytelnik się z nim zgodzi, chce sprowokować do samodzielnego wysiłku intelektualnego i zajęcia własnego stanowiska w danej sprawie.
procesualność
eksperymentalność
hybrydyczność
Esej jest gatunkiem synkretycznym, który czerpie wiele cech z innych gatunków. Często myli się go z felietonem bądź szkicem, rzadziej z reportażem lub recenzją.
nowe ujęcie znanego tematu
uwzględnianie w niewielkim stopniu standardów rozumowania
nieskrępowane łączenie związków logicznych z naukowymi rygorami skojarzeń pomysłów
przeskakiwanie pomiędzy myślami na zasadzie luźnych skojarzeń (asocjacyjność)
Eseista stosując wielką liczbę przykładów, odwołań, wspomnień i metafor, które kojarzą mu się z omawianym zagadnieniem, sprawia, że tekst ma charakter asocjacyjny. Jest oparty na skrótach myślowych i rozległych skojarzeniach.
subiektywizm
Esej pokazuje świat przez pryzmat uczuć i filtr skojarzeń. Autor przede wszystkim ma okazję do wygłoszenia swoich przekonań, a także do wyłożenia własnych racji. Czasami taka okazja jest swego rodzaju prowokacją (np. kontrowersyjne dyskusje z autorytetami, bądź głęboko zakorzenionymi opiniami) zmuszającą czytelnika do dyskusji i zachęcającą do szukania kontrargumentów.
luźna (nielinearna) kompozycja
Struktura tekstu może sprawiać wrażenie tekstu nieukończonego, ponieważ często autor pozostawia przesłanki, których nie podsumowuje. Wiąże się to również z nielinearnością eseju - autor podaje informacje, ale nie wyciąga z nich wniosków i pozostawia to czytelnikowi.
fragmentaryczność
niepowtarzalny styl, wysoki - zależny od autora - artyzm językowy
Język eseju jest popisem kunsztu pisarskiego twórcy. Musi być lekki i przystępny, ale zarazem niebanalny i nieprosty. Przeskakując pomiędzy myślami, powinien pozostać subtelnym i finezyjnym, co znaczy, że mimo urwanej myśli, zdanie ma sprawiać wrażenie zakończonego. Esej powinien tryskać elokwencją, inteligencją, dużą wiedzą na temat literatury i sztuki, sublimowanymi środkami artystycznego wyrazu. Cechą główną jest częste użycie cytatów, aforyzmów i odniesień do różnych dzieł literackich oraz kulturalnych. Wymaga wplatania w kompozycję tekstu aluzji historycznych i filozoficznych. Jest okazją do popisania się wszechstronną wiedzą w celu udowodnienia, że autor ma prawo być autorytetem. Czasem esej zawiera również plastyczne wizje, które wymagają kunsztu literackiego. Wśród środków artystycznego wyrazu możemy wymienić metafory i alegorie, skróty myślowe, paradoksalne zestawienia, antytezy, porównania, parabole, liczne dygresje oraz czasem nawet cechy groteski. Bardzo częstą cechą spotykaną w esejach jest pojawianie się różnego rodzaju wtrętów, które przerywają tok myśli i kierują w zupełnie innym kierunku. Obrazują one to, co mówi autor, ponadto ubarwiają tekst, ale nie zawsze muszą wnosić do dzieła coś nowego.
zawieranie cech traktatu filozoficznego, opowiadania, artykułu i pamiętnika

Jak więc widać, stawianie eseju i rozprawki w jednej linii jest, powiedziałabym, niewielkim nadużyciem... Smile

a czy to się kłóci z moim określeniem eseju? No, jeśli tobie nie leży "rozprawka" koło "eseju" to może Ci nie leżeć Smile

Napisałam, że esej (tak i dyskursywny, jak i opinii) charakteryzuje się subiektywizmem, dowolnością wyboru argumentów, swobodą wyrażania własnej opinii, niekoniecznie podpartej fachową wiedzą.
W rozprawce trzeba było trzymać się sztywnych zasad... z esejem jest zupełnie inaczej, ale mimo to, będę się upierać przy tym, że esej pomimo swojej swobody wypowiedzi, musi być skonstruowany według pewnych ogólnych zasad. I tyle. Razz

Ale z chęcią poczytam coś niecoś o rozprawce, gdybyś też znalazła w internecie... warto by było porównać.

No dobra, to tylko moje zboczenie zawodowe, studiowałam polonistykę i tak mi trochę na tym tle czasem odwala Smile

!
A swoją drogą, jak mój mąż zobaczył, o czym dyskutujemy na forum, to powiedział, że chyba nas poje...o!!!
Do zobaczenia w sobotę Smile

Dziewczyny jaki nadajecie tytuł swojemu esejowi?